Keramet dostta değilmiş meğersem.

Hayatta iki şeyden hep korktum.
Birincisi herhangi birisine borçlu kalmaktan.
Başkasına gebe kalmayı bir türlü hazmedemedim.
Tamam insanın kötü günü olur dostlarıda yardım eder vesselam.
Ki insanın dostlarıda ister esasında yardım etmeyi.
İleride sende ona yardım edersin.
Dostluk budur değil mi ya?
Dostlar böyle günlerde belli olur değil mi?
İkinci korktuğum şey bunun yanında hiç kalır esasında.
Kötü gününde yanında olan dostunu, rahat çıkınca sallamamak.
İplememek.